انواع عایقکاری حرارتی

بطور کلی در عایقکاری حرارتی تاسیسات مکانیکی ساختمان با چهار نوع عایق سرو کار داریم. نوع اول عایق پشم شیشه بوده که از ذوب شیشه و تبدیل آن به الیاف ریز تولید می شود.  با توجه دمای سطح خارجی لوله و کانال ضخامت مشخصی از پشم شیشه انتخال می گردد. بدلیل ضعف این عایق در برابر رطوبت، این عایق توسط نوار های متقال و ماستیک و رنگ روغنی محافظت می گردد. نوع دیگر از عایق ها عایق های فوم پلاستیکی می باشند که به نوعی ارزان ترین نوع عایق بوده و بخاطر سلول باز بودن ساختار داخلی کمترین راندمان حرارتی را نسبت به دیگر مواد داراست. از این نوع عایق می توان در مواردی که لوله کشی داخل مصالح قرار می گیرد استفاده نمود. از دیگر انواع عایق ها می توان به عایق الاستومری EPDM و NBR نام برد. این عایق ها  هر دو با نام تجاری الاستومری شناخته شده و در بازار به فروش می رسند. هرچند که عایق الاستومری NBR مرسوم تر می باشد. راندمان این دو عایق به نسبت دیگر موارد گفته شده بیشتر بوده و توانایی کافی برای جلوگیری از هدر رفت حرارت در سیستم های گرمایشی و سرمایشی ساختمان را دارا می باشند. در مقام مقایسه عایق NBR مقاومت بیشتری در برابر مواد نفتی و روغنی داشته و همچنین دارای ضریب هدایت حرارتی پایین تر نسبت به عایق EPDM می باشد. از طرفی دیگر عایق EPDM در مقابل نور خورشید مقاومت بیشتری از خود نشان می دهد. بطور کلی پر استفاده ترین عایق مصرفی در سال های اخیر عایق های الاستومری می باشند. نوع دیگر عایق های مصرفی ساختمان عایق پشم سنگ بوده که بیشتر برای لوله و کانال ها و گذرگاه های با دمای بالا مورد استفاده می گردد. هرچند که از این عایق جهت لوله های سرد و گرم هم می توان استفاده نمود. همچنین از این عایق برای هدررفت حرارت از جدارهای ساختمان نیز استفاده می نمایند. آخرین نوع عایق های فوم پولی یورتان بوده که در ابتدا بصورت مایع بوده و پس از تزریق داخل غلاف محافظ لوله منبسط  شده سخت می شود. از این نوع عایق بیشتر برای تاسیسات پالایشگاهی و سردخانه مورد استفاده قرار می گیرد.